EN ISO 374

EN ISO 374-1
Standardi specifikon kërkesat e dorezave mbrojtëse për përdoruesin nga produkte kimike bazuar në tri metoda testuese:
- Test depërtimi, d.m.th. kalimi i një substance kimike ose i një mikroorganizmi përmes porozitetit të materialeve, qepjeve, mikrovrimave të mundshme ose papërsosmërive të tjera të dorezës mbrojtëse. Një dorezë nuk duhet të rrjedhë nëse u nënshtrohet testeve të nxënies së ajrit e ujit dhe duhet testuar e kontrolluar në përputhje me nivelin e pranueshëm të cilësisë (AQL).
- Test përhapjeje, d.m.th. kalimi i një substance kimike përmes materialit të dorezës mbrojtëse në nivel molekular, pra matet koha që i duhet lëngut për t’u vënë në kontakt me lëkurën.
- Test degradimi, d.m.th. ndryshimi i veçorive fizike të dorezës në kontakt me një produkt kimik, p.sh., shpetëzim, fryrje, shpërbërje, brishtësi, tjetërsim ngjyre, ndryshim pamjeje, forcim ose zbutje. Ekspozimi ndaj substancës kimike testuese duhet të jetë 60 minuta. Rezultatet e testit të degradimit duhen deklaruar në shënimin  informativ.
 
Dorezat mbrojtëse kimike ndahen si më poshtë në tri kategori: Lloji A, B dhe C. Piktogramet dhe markimet përkatëse përshkruajnë llojin e rezistencës kimike dhe nivelin e performancës së fituar.

EN ISO 374-5
Standardi parashikon që dorezat mbrojtëse kundër baktereve dhe kërpudhave, ndaj të cilave aplikohet piktogrami i rrezikut biologjik, duhet të kenë kaluar testin e depërtimit (papërshkueshmëria). Për mbrojtjen kundër viruseve duhet bërë një test tjetër depërtimi viral. Nëse doreza e kalon këtë test tjetër, nën piktogramën e mëparshme shtohet fjala “Virus”.