EN ISO 374

EN ISO 374-1
Norma ta określa wymogi dotyczące rękawic, których zadaniem jest ochrona użytkownika przed chemikaliami w oparciu o trzy metody testowania:
- Test penetracyjny, tj. przenikanie substancji chemicznej lub mikroorganizmu przez porowatość materiałów, szwów, możliwych mikro otworów lub innych niedoskonałości rękawicy ochronnej. Rękawica nie może wykazywać przecieków po przeprowadzeniu testów szczelności powietrznej i wodoszczelności oraz musi być przetestowana i sprawdzona zgodnie z dopuszczalnym poziomem jakości (AQL).
- Test przepuszczalności, tj. przenikanie substancji chemicznej przez materiał rękawicy ochronnej na poziomie molekularnym, podczas którego odmierzany zostaje czas potrzebny na wejście cieczy w kontakt ze skórą.
- Test degradacji, czyli zmiana fizycznych właściwości rękawicy w wyniku kontaktu ze środkiem chemicznym, na przykład złuszczenie, nabrzmienie, rozpad, osłabnięcie, zmiana koloru, zmiana wyglądu, stwardnienie lub zmiękczenie. Ekspozycja na badaną substancję chemiczną powinna wynosić 60 minut. Wyniki testu degradacji należy podać w nocie informacyjnej.
 
Rękawice chroniące przed czynnikami chemicznymi są podzielone na trzy kategorie: Rodzaj A, B i C. Powiązane piktogramy i oznaczenia opisują rodzaj odporności chemicznej oraz uzyskany poziom wydajności.

EN ISO 374-5
Norma ta przewiduje, że rękawice chroniące przed bakteriami i grzybami, na których zostaje naniesiony piktogram biohazardowy, muszą przejść test penetracyjny (nieprzepuszczalność).  W celu ochrony przed wirusami należy przeprowadzić dodatkowy test penetracji wirusowej. Jeśli rękawice przejdą ten dodatkowy test, słowo “Wirus” zostanie dodane pod poprzednim piktogramem.